شاهتره
نام علمی : Fumaria parviflora LAM
مشخصات:
شاهتره گیاهی یک ساله از خانواده شاهتره که نام انگلیسی آن Fumitory می باشد. دارای پیکری علفی با برگ های سبزغبارآلود است. پهنک آن بردیده بریده و نواری است. گل ها نامنظم و سفید مایل به صورتی و میوه آن کرچک و کروی می باشد.
خواص دارویی و کاربرد:
اندام های هوایی گیاه دارای تانن، فوماریک اسید، گلوکز و ترکیب غیر آلکالوئیدی به نام پنتاتریاکونتان می باشد. از دیگر موارد آن آلکالوئید فومارین است. مصرف آن برای ناراحتی های کبد و طحال مفید بوده و مسهل سودا و صفرا می باشد. خون را تصفیه کرده و اشتها آور است.
برای بیماری های جلدی، تب زیاد، تقویت بن دندان و بیماری های سوداوی بسیار مفید است.
مخلوط با سرکه و عسل برای رفع قی صفراوی و آشفتگی معده بسیار می باشد. عرق شاهتره برای درمان اسهال، التیام جراحت کام دهان و زبان و استحکام لثه بسیار مفید و موثر است.
در بیماری های پوستی و جوش صورت نیز مصرف دارد.
میزان مصرف:
مقدار خوراک شاهتره روزانه ۲۰ تا ۲۵ گرم به صورت دم کرده می باشد.
نکات احتیاطی:
در مصرف شاهتره معمولا ۷ روز مصرف و سپس ۷ روز مصرف آن قطع می شود و به همین ترتیب ادامه می یابد.
زیستگاه:
در بیش تر مناطق حفاظت شده استان می روید. نمونه برداشت شده از منطقه خوسف، روستای دستگرد، طول جغرافیایی(۴۵ و ۵۸) عرض جغرافیایی(۴۵و ۳۲) و ارتفاع از سطح دریا ۱۴۶۲ متر می باشد.
